O książce: rok / Powieść antywojenna „Godzina martwych oczu” to najpopularniejsza i niewątpliwie jedna z powieści Harry’ego Turka najpopularniejsza książka w NRD, została jednak przedrukowana dziesięciokrotnie i po zjednoczeniu Niemiec. Notabene było to jedyne dzieło Türka opublikowane w okresie podziału Niemiec i w Niemczech (przez monachijskie wydawnictwo Damnitz Verlag w 1980 r.). Trzeba jednak powiedzieć, że po pierwszym wydaniu w 1957 r. powieść Türka spotkała się z ostrą krytyką ze strony kierownictwa partyjnego Związku Pisarzy NRD za „niewystarczającą stronniczość”. Turk otrzymał surową reprymendę, a książkę skonfiskowano z bibliotek. Dopiero bezprecedensowy sukces czeskiego tłumaczenia powieści w 1960 roku zmusił wschodnioniemieckich wydawców do wznowienia powieści. Podczas ponownego zwolnienia Türk był zmuszony usunąć dedykację, którą złożył swoim poległym kolegom, rzekomo „wybielając nazistowskich morderców”. Autor przywrócił go dopiero w wydaniu z 1994 roku. W armii czechosłowackiej powieść Türka znalazła się w programie lektur obowiązkowych; cieszyła się dużym zainteresowaniem także wśród żołnierzy spadochronowych Narodowej Armii Ludowej NRD. Nie jest to zaskakujące – oprócz wyraźnego antywojennego stanowiska autora, powieść dość szczegółowo opisuje szkolenie i taktykę niemieckich grup rozpoznawczych i dywersyjnych na froncie wschodnim pod koniec II wojny światowej. Zdesperowani spadochroniarze z frontowej kompanii rozpoznawczej walczą na froncie wschodnim pod koniec 1944 roku. Nocne akcje rozpoznawcze i sabotażowe przedstawione przez autora w tej popularnej i kontrowersyjnej powieści o II wojnie światowej nazwano szwadronami samobójców: młodzi spadochroniarze podczas ostatniej zimy wojny zostali zrzuceni na Jeziora Mazurskie na tyłach ZSRR, aby rozpoznać pozycje żołnierzy Armia Czerwona przygotowująca się do ostatecznej decydującej bitwy przeciwko Niemcom. Są wielkimi mistrzami w swojej dziedzinie, jednak zauważają, że ich indywidualne sukcesy są wątpliwe i zaczynają mieć wątpliwości co do słuszności sprawy, o którą walczą. Harry Turk napisał cudownie wciągającą książkę. Jak mało które dzieło literackie okresu powojennego, urzeka autentyczność, z jaką autor przedstawia rozwój wydarzeń na froncie. Bohaterowie tej powieści są wyrwani z rzeczywistości. Żołnierz pierwszej linii Harry Turk zadedykował książkę swoim poległym towarzyszom..